نهی ارشادینهی ارشادی، نهی دلالت کننده بر حکم وضعی شرعی یا حکم عقلی می‌باشد. ۱ - تعریفنهی ارشادی، مقابل نهی مولوی بوده و عبارت است از نهیی که مفاد آن، ارشاد به حکم عقل یا ارشاد به وجود مفسده در چیزی است که متعلق نهی ، وسیله ای برای ترک آن می‌باشد؛ به بیان دیگر، مدلول نهی ارشادی یا حکم عقل است یا حکم شرعی وضعی، مانند:نهی از چیزی به منظور ارشاد به مانعیت آن، که حکمی وضعی است، مثل:«لا تصل فیما لا یؤکل لحمه»، که این نهی در ظاهر به نماز خواندن در پوست حیوان حرام گوشت توجه دارد، اما در واقع، به مانعیت آن از صحت نماز ارشاد دارد. [۶]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۶، ص۱۱۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۵۷، برگرفته از مقاله «نهی ارشادی». رده‌های این صفحه : نواهی
|